Τρίτη 29 Απριλίου 2008

Η Γερμανία ανακαλύφθηκε από τους Μινωίτες!!!


Ο καθηγητής Εθνολογίας και Ιστορίας του Πολιτισμού Χανς Πέτερ Ντούερ υποστηρίζει ότι η Γερμανία είναι ελληνική... ανακάλυψη. Σύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας του Γερμανού επιστήμονα, οι Μινωίτες ήταν εκείνοι οι οποίοι έφτασαν πρώτοι στη Νόρντφρισλαντ πριν από 3.300 χρόνια. Στο εν λόγω συμπέρασμα κατέληξε η ομάδα του Ντούερ έπειτα από πολυετείς ανασκαφές στην περιοχή. Μια λόγχη από μπρούτζο, μια μινωική σφραγίδα, κεραμικά δοχεία και αγγεία «εξορύχτηκαν» από τη λάσπη για να μετατρέψουν, εν συνεχεία, «το φερόμενο, μέχρι πρότινος, ως αδιανόητο σε ιστορική πραγματικότητα», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά το γερμανικό περιοδικό «Focus». Η βασιζόμενη στη μέθοδο της νετρονικής ενεργοποίησης ανάλυση των αρχαιολογικών ευρημάτων στο εργαστήριο πυρηνικής φυσικής του πανεπιστημίου της Βόννης απεφάνθη πως αυτά παρασκευάστηκαν περίπου το έτος 1.300 π.Χ., κάπου στις νότιες ακτές της Κρήτης. Αλλωστε, πανομοιότυπα σκεύη έχουν εντοπιστεί μόνο σε ένα ακόμη μέρος της υφηλίου: στον Κομμό, την τοποθεσία ενός μινωικού οικισμού ανατολικά από τα Μάταλα. Ο Ντούερ βλέπει στα εν λόγω ευρήματα «αναμφίβολες ενδείξεις πως μια κρητική αποστολή στη Βόρεια Θάλασσα πρέπει να είχε λάβει χώρα πριν από περίπου 3.300 χρόνια». Ο Γερμανός δεν διστάζει, μάλιστα, να «χαράξει» και την υποτιθέμενη πορεία των ταξιδευτών, οι οποίοι φέρονται να ξεκίνησαν από το λιμάνι του Κομμού, να κινήθηκαν δυτικά της Πελοποννήσου έως τη νότια Ιταλία και να πέρασαν, εν συνεχεία, βόρεια της Σαρδηνίας μέχρι τη νότια Γαλλία. Πλοία πανω σε άμαξεςΕκεί, κοντά στην περιοχή του σημερινού Μονπελιέ εικάζεται πως πάτησαν πόδι στη στεριά, «αποσυναρμολόγησαν» τα πλοία τους τα οποία και μετέφεραν πάνω σε άμαξες με τη βοήθεια αγελάδων μέχρι το Λα Ροσέλ από όπου συνέχισαν το ταξίδι τους πλωτά μέχρι τη Νόρντφρισλαντ. «Είναι πολύ πιθανό οι Μινωίτες να έφτασαν στη Β. Θάλασσα, δεν ήταν τόσο δύσκολο», δηλώνει με βεβαιότητα ο Βάλτερ Μπούρκερτ, πρύτανης της Αρχαίας Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Επίκεντρο των ανασκαφών της ομάδας του Χανς Πέτερ Ντούερ αποτέλεσε η περιοχή βόρεια της μικροσκοπικής νήσου Ζίντφαλ στη θάλασσα Βάντεν. Εκεί βρίσκονται τα απομεινάρια του άλλοτε πλούσιου λιμανιού Ρούνγκχολτ, όπου κάτω από ένα στρώμα τύρφης, εντοπίστηκε η πλειονότητα των μινωικής προέλευσης ευρημάτων.ΤΙ ΟΔΗΓΗΣΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑΟι επιστήμονες αναρωτιούνται τι ήταν αυτό το οποίο οδήγησε τους Μινωίτες στη Βόρεια Θάλασσα, 2.500 χλμ. μακριά από την πατρίδα τους; Ο καθηγητής Χάρτμουτ Μάτχαουζ υποστηρίζει πως οι Κρήτες ταξιδευτές είχαν βάλει πλώρη αρχικά για την Κορνουάλη όπου υπήρχαν κοιτάσματα κασσίτερου. Το εν λόγω μέταλλο τούς ήταν απαραίτητο, καθώς το αναμείγνυαν με χαλκό, προκειμένου να κατασκευάσουν όπλα και λοιπά αντικείμενα από μπρούντζο. Οι Μινωίτες λέγεται πως αντιμετώπιζαν ήδη από τον 14ο αιώνα π.Χ. σοβαρά προβλήματα λόγω έλλειψης πρώτων υλών, προβλήματα τα οποία εντείνονταν λόγω της εμπόλεμης διαμάχης τους με τους Χετταίους και τους Αιγυπτίους. Ταυτόχρονα, «δίψαγαν» για κεχριμπάρι καθώς και... ξανθά γυναικεία μαλλιά, τα οποία αντάλλαζαν με δικά τους προϊόντα, όπως κρασί, αρώματα, υφάσματα και πολύτιμους λίθους. Τα ευρήματα της ομάδας του Ντούερ έρχονται να ενισχύσουν την παραπάνω θεωρία, καθώς σε αυτά συγκαταλέγονται, σύμφωνα με αναλύσεις του Πανεπιστημίου του Μπράντφορντ, θυμίαμα από τη Σομαλία, κοπάλη από τη Νοτιοανατολική Αφρική, λαζούλιθος από την Ινδία καθώς και σαλιγκάρια από την Ερυθρά Θάλασσα.Η Μινωική σφραγίδαΚατά πόσο τα επίμαχα ευρήματα προέρχονται από κάποιο ναυάγιο ή από τον τάφο κάποιου Μινωίτη απεσταλμένου, σήμερα, περισσότερα από 3.000 χρόνια μετά, είναι δύσκολο να το πει κανείς μετά βεβαιότητας. Η μινωική σφραγίδα, ωστόσο, την οποία ανέσυρε στο φως η ομάδα του Ντούερ, είναι η πρώτη που εντοπίζεται εκτός του Αιγαίου Πελάγους. Στη μια της όψη εικονίζεται ένας ταύρος και στην άλλη ένα πλοίο με υπερυψωμένη πρύμνη. Ο Ντούερ υποστηρίζει πως το εν λόγω αντικείμενο χρησίμευε ως φυλαχτό, φοριόταν στον λαιμό ή στον καρπό του χεριού από κάποιον Μινωίτη θαλασσοπόρο και συμβόλιζε τη Λευκοθέα (αρχικά ονομαζόταν Ινώ), τη θεά των αφρών της θάλασσας, η λατρεία της οποίας ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Κρήτη. Σημειωτέον ότι ο Κομμός, ο φερόμενος ως σταθμός προέλευσης των Μινωιτών εξερευνητών, ήταν ένα από τα πρώτα λιμάνια της μινωικής περιόδου.
Σχόλιο του giorgio
Αυτά είναι αδιαμφισβήτητα στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν ότι ο ελληνικός πολιτισμός είχε φτάσει πολύ πιο μακριά και πολύ πιο νωρίς από ότι θέλουν πολλοί να πιστεύουν. Βέβαια, δεν θα παραδεχτούν ποτέ ότι ο πολιτισμός στην Ευρώπη ξεκίνησε από τους Έλληνες, αντιθέτως πιστεύουν πως Ισπανοί και Πορτογάλοι ήταν οι πρώτοι θαλασσοπόροι, όταν οι πρόγονοί μας 2500 χρόνια πριν από αυτούς κουβαλούσαν τα πλοία τους αποσυναρμολογημένα πάνω σε αγελάδες για να προχωρήσουν κι άλλο!!

Δευτέρα 14 Απριλίου 2008

Τι θα γράφει το λεωφορείο μας στο EURO? Ψηφίστε!!

Ψηφοφορία για το σύνθημα το οποίο θα αναγράφεται στο λεωφορείο κάθε αποστολής στο επερχόμενο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα διενεργεί η διοργανώτρια αρχή του Euro 2008. Για την χώρα μας τα σλόγκαν που θα αναγράφονται στο«γαλανόλευκο» όχημα είναι τρία και είναι τα εξής:

1) «11.000.000 καρδιές 11 παίκτες»

2) «Επιβάτες:11.000.000 Έλληνες»
3) «Ένα όνειρο, μία ομάδα»

Ψηφίστε κι εσείς για να βρούμε το κατάλληλο σύνθημα για τημ ομάδα μας!!!

Παρασκευή 11 Απριλίου 2008

Ανεπίδεκτη μαθήσεως η Ελλάδα...

Από άρθρο του in.gr

Η Ελλάδα αποτυγχάνει να ανταγωνιστεί τη διεθνή κοινότητα στην αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, δείχνει η φετινή διεθνής κατάταξη που ανακοίνωσε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.
Με βάση τον «δείκτη δικτυακής ετοιμότητας», που εξέτασε 127 χώρες, η Ελλάδα οκτώ θέσεις σε ένα χρόνο! Καταλαμβάνει πλέον την 56η θέση του πίνακα, χαμηλότερα από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και από την Τουρκία, η οποία βρίσκεται μία θέση παραπάνω.
Αν και η κατάταξη της Ελλάδας δεν εξαρτάται μόνο από τις επιδόσεις της, αλλά και από τις επιδόσεις άλλων χωρών, το σίγουρο είναι ότι η χώρα υπολείπεται του ανταγωνισμού και μοιάζει να χάνει ουσιαστικά το τρένο της τεχνολογίας.
Ο δείκτης δικτυακής ετοιμότητας που χρησιμοποιείται στη έκθεση εξετάζει τη διάδοση τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών και κυρίως το πόσο αυτές αξιοποιούνται από τους πολίτες, τις επιχειρήσεις και την κυβέρνηση για την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα της κάθε χώρας.
Επτά από τις δέκα πρώτες θέσεις καταλαμβάνονται από ευρωπαϊκές χώρες, με τη Δανία να βρίσκεται στην κορυφή για δεύτερη συνεχή χρονιά και τις ΗΠΑ να ανεβαίνουν από την έβδομη στην τέταρτη θέση. Το Top10: Δανία, Σουηδία, Ελβετία, ΗΠΑ, Σιγκαπούρη, Φινλανδία, Ολλανδία, Ισλανδία, Νότιος Κορέα, Νορβηγία.
Βασικές παράμετροι για την αξιολόγηση κάθε χώρας είναι ο πληθυσμός (για την Ελλάδα 11,1 εκατ. το 2006), το κατά κεφαλήν ΑΕΠ (33.000 δολάρια το 2006), ο αριθμός των χρηστών του Διαδικτύου (18% του πληθυσμού) και οι ευρυζωνικές συνδέσεις (5,9 Mbps ανά 100 κατοίκους), μεταξύ άλλων.
Η ανάλυση των στοιχείων αυτών δίνει μια γενική βαθμολογία αλλά και επιμέρους βαθμολογίες σε τρεις ξεχωριστούς τομείς: Περιβάλλον (αγορά, κανονισμοί, υποδομές), Ετοιμότητα (ατομική, εταιρική, κυβερνητική) και Χρήση (από τους ιδιώτες, τις επιχειρήσεις και την κυβέρνηση).
Τα αποτελέσματα για την Ελλάδα δείχνουν ότι η κατάσταση είναι καλύτερη όσον αφορά το Περιβάλλον (46η θέση), απ΄ό,τι την Ετοιμότητα (57) και την Χρήση (62).
Στην αμέσως επόμενη θέση μετά την Ελλάδα βρίσκεται η Κίνα, ενώ τελευταίο είναι το Τσαντ.


Το σχόλιο του giorgio

Παρ' όλο που είμαστε στο 2008, έχουμε καταφέρει να μείνουμε πίσω και σε αυτόν τον τομέα, τον βασικότερο κατά τη γνώμη μου για την ανάπτυξη μιας χώρας. Όπως αναφέρεται και στο άρθρο, ένας βασικός τομέας είναι η ευρυζωνικότητα την οποία η χώρα μας διαθέτει μόνο κατ'όνομα, αφού στην ουσία οι ταχύτητες που δίνονται από τους παρόχους είναι ονομαστικές και όχι πραγματικές. Επίσης, σαν λαός δεν έχουμε μάθει ακόμη να χρησιμοποιούμε την τεχνολογία προς οφελός μας, πράγμα απαράδεκτο για την εποχή που ζούμε. Πολλοί μάλιστα δεν ξέρουν να χρησιμοποιούν ούτε το e-mail για επικοινωνία και επιμένουν να χρησιμοποιούν το παραδοσιακό ταχυδρομείο που τους κοστίζει χρόνο και χρήμα. Και φυσικά, όλα αυτά ξεκινούν από το σχολείο που δεν ξέρει να προετοιμάσει τα παιδιά για το μέλλον, αλλά στοχεύει μόνο στο παρόν. Αλλά φέρουμε ευθύνη και εμείς γιατί εφησυχάζουμε και δεν προσπαθούμε να ενημερωθούμε για ότι καινούριο υπάρχει...

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

ΝΤΟΠΙΝΓΚ...


Ντόπινγκ...Μια πολύ μεγάλη πληγή για τον αθλητισμό αλλά και για την ανθρώπινη ύπαρξη εν γένει. Έπιασαν "ντοπέ" 11 αθλητές της εθνικής ομάδας άρσης βαρών και έγινε ο χαμός στην Ελλάδα και έπεσαν οι πάντες από τα σύννεφα... Εδώ ισχύει το "ο κόσμος το'χει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι". Όσοι είχαν ή έχουν μια, έστω και μικρή, επαφή με πρωταθλητισμό ξέρουν τι γίνεται. Ήμουν σίγουρος για το ντοπάρισμα των αρσιβαριστών (και όχι μόνο...) πολλά χρόνια πριν. Άλλωστε, ο ίδιος ο Χ. Ιακώβου είχε πει σε ανύποπτο χρόνο πως "ντοπέ είναι μόνο όσο πιάνονται".
Έκανα 10 χρόνια στίβο σε ικανοποιητικό επίπεδο για την Ελλάδα εκ των οποίων τα 4 χρόνια στην Αθήνα. Σ'αυτό το διάστημα είδα και άκουσα πάρα πολλά όσον αφορά το ντόπινγκ. Αυτό που ξέρω είναι ότι όποιος θέλει, μπορεί να πάρει αναβολικά. Εγώ προτίμησα τον καθαρό δρόμο εκ πεποιθήσεως, παρ'ολο που έτσι ήξερα πως δεν πρόκειται να έφτανα σε υψηλό επίπεδο. Επέλεξα όμως τη ζωή μου... Σε κορυφαίο επίπεδο (Ολυμπιακοί Αγώνες, Παγκόσμια πρωταθλήματα κτλ) ένα ποσοστό 70-80% ντοπάρεται, τουλάχιστον όσον αφορά τα ατομικά αθλήματα, χωρίς να αποκλείονται και τα υπόλοιπα. Όποιος ξέρει, μπορεί να ξεχωρίσει από μακριά ποιός είναι ντοπαρισμένος. Το βλέμμα, το σώμα, το πρόσωπο αποτελούν κάποια από τα σημάδια χρήσης αναβολικών, χωρίς να αποτελούν αποδείξεις.
Ο πρώην προπονητής Κεντέρη και Θάνου πάντα είχε τη φήμη του "φαρμακέμπορα". Όποιος ήθελε να πάρει ντόπα, πήγαινε εκεί, αφού φυσικά πληρούσε κάποια κριτήρια, μια και η επιλογή του συγκεκριμένου προπονητή όσον αφορά τους αθλητές ήταν πολύ αυστηρή. Και ξαφνικά, οι αθλητές αυτοί ξεπετάγονταν, κάνοντας εξωπραγματικές επιδόσεις. Δεν μπορεί ένας αθλητής λευκός να κάνει κάτω από 20" τα 200 m περισσότερες από μια φορές.
Βέβαια, μην τους βάζουμε όλους στο ίδιο καζάνι. Υπάρχουν και αθλητές που έχουν κάνει τεράστια προσπάθεια χωρίς να έχουν πάρει αναβολικά και έχουν καταφέρει να φτάσουν σε υψηλό επίπεδο με τις δικές τους δυνάμεις. Αυτοί είναι άξιοι συγχαρητηρίων. Ένας από αυτούς είναι ο Περικλής ο Ιακωβάκης ο οποίος και λόγω προσωπικότητας δεν πιστεύω πως θα μπει ποτέ σ'αυτή τη διαδικασία. Ένας άλλος είναι ο Γιώργος ο Αργυρόπουλος ο οποίος τερμάτισε 50.000 m βάδην στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και εκεί έφτασε μετά από δική του τεράστια προσπάθεια και μετά από πάρα πολλές στερήσεις και προσωπικές θυσίες.
Εμένα δεν με ενοχλεί το γεγονός ότι κάνουν κακό στην υγεία τους.Δική τους είναι, ότι θέλουν ας κάνουν. Με ενοχλεί ότι ακυρώνουν την προσπάθεια που κάνουν αυτοί που δεν "φαρμακώνονται".
Λοιπόν, τέλος εδώ γιατί θα γεμίσω πολλές σελίδες αν γράψω κι άλλο. Έχω πάρα πολλά παραδείγματα για όποιον θέλει και μπορεί όποιος θέλει να στείλει e-mail για να συζητήσουμε περαιτέρω το θέμα.